sábado, 3 de agosto de 2019

Marmelada de pexegos

Bo día, bolboreteir@s! Imos comezar agosto de maneira moi doce, cunha marmelada. Esta lambetada é das máis fáciles de facer do mundo e só ten a necesidade dunha boa froita.
Dous aspectos lingüísticos antes de comezar. Por un lado está a denominación. Marmelada ten bastante de equívoco en si pois realmente a marmelada debería ser só aquela de marmelo, a froita semellante en cor e forma ao limón. Mais a verdade é que se foi estendendo o nome para o doce de calquera das froitas. Así pois, podemos optar por marmelada ou por doce de pexegos.
Por outro lado, unha das nosas palabras favoritas (e tamén das nosas froitas): pexego. Catro variantes sen apenas modificacións: pexegos, péxegos, pesegos, pésegos... Cal é a vosa? Nós chegamos a un punto que xa non sabemos cal é a que viñamos utilizando... Son xa influencias de diferentes casas entón... haha.
Imos adozarnos entón: 



Marmelada de pexegos



Ingredientes:


  • 800 g de pexegos
  • 300 g de azucre moreno
  • 2 culleradas de vainilla
  • O zume de medio limón



Utensilios: unha pota, un coitelo, unha culler e un bote.



Elaboración: 


Para comezarmos, temos de pelar e cortar en anacos os pexegos. Botámolos nunha pota e engadimos o azucre. 


Tamén a vainilla e o zume do limón. 


Mesturamos moi ben e poñemos a cocer, a lume medio (6-7) durante 45-50 minutos remexendo de cando en vez. Iredes notando o delicioso olor dos pexegos cocendo no azucre caramelizado.


 E, pasado ese tempo, xa estaría. 


Botamos no bote, ou no recipiende en que a ides gardar, e deixamos arrefríar. Nós, nesta ocasión, fixemos pouca cantidade xa que era para unha torta que veredes proximamente, mais podedes facer a cantidade que vos apeteza e despois envasar ao baleiro. 


Agardamos que vos guste e que poñades esta delicia en práctica. 


Ten boa pinta, non? Un segredo. Aquí algún non se puido resistir e papou a sobrante a culleradas, nin pan nin nada. É que presta tanto!!! Para os demais, pois a gozala como máis vos praza! Aperta forte, bolboreteir@s!

2 comentarios:

  1. O meu nome tradicional é péxagos. A marmelada xa a fago desta e doutras froitas. O que a deixo é 12 horas no azúcar, porque aumenta o sabor.

    ResponderEliminar