Callos

Bo día, bolboreteir@s! Cando parece que non damos visto a fin do confinamento, que segue a estenderse, imos traer un prato que... Ben, un prato non; O PRATO! Se había unha receita pendente ao longo destes seis anos de Bolboretas no bandullo, esa era a dos callos. Un deses manxares adorados en múltiplos fogares, que posúe mil variantes de creación, mais no que a mellor sempre é a que pasa de xeración en xeración na familia. Pensade que, ante tantos ingredientes é lóxico ter moitas posibilidades.
Entón, claro, nós temos visto moitas receitas de callos pola rede adiante mais queriamos desenvolver a nosa preferida, a da casa. Desta maneira, houbo que esperar a ter tempo libre para se producir esta entrega interxeracional de saber culinario.
Con todo, non queremos mostrar a nosa como receita universal dos callos nin moito menos mais aseguramos que vai cumprir coas demandas dos amantes desta delicia.

Señores, señoras, nov@s e vell@s. Con todos vostedes, un dos nosos pratos favoritos:

Callos 

Ingredientes:

• 800 g de garavanzos
• 800 g de tripa
• 2 patas de porco
• 3 chourizos
• 200 g de xamón
• 1 anaco de pan duro
• 1 cebola
• 1 cabeza de allos
• 3-4 dentes de allo
• 10 cravos
• 1 cullerada de pementa branca
• 1 cullerada de pemento doce
• 1 culerada de pemento picante
• 1 folla de laurel
• 2 pastillas de caldo (opcional)
• Perexil
• Vinagre
• Limón
• Aceite de oliva
• Abundante auga

Utensilios: unha pota grande, unha cunca, o vaso do batedor e o batedor eléctrico, unha táboa e un coitelo.

Elaboración: 

Para comezarmos, temos de botar os garavanzos na pota. Teñen que levar a remollo 12 horas. 

Agregamos as tripas. Previamente fervidas en auga con vinagre e limón e despois adobadas con allo, perexil, sal e aceite de oliva. 

O xamón e os chourizos. 

A cabeza de allos, a folla de laurel e a cebola á que lle insertamos os cravos. 

O cachiño de pan, o pemento doce e picante, a pementa branca, noz moscada e o sal. 

Cubrimos con auga e, se queremos, dúas pastillas de caldo. 

Nós fixémolos coa tapa rápida. Porén, se non tedes, tedes que deixar que cozan 2 horas e media/tres. Un truco que facemos na nosa casa é por dous sobres de azafrán sobra a pota para que colla calor e se torre un pouco. 

Pasado ese tempo, botamos o pan no vaso do batedor, xunto cuns poucos de garavanzos, os dentes de allo (que se coceron na cabeza enteira) e algo de líquido. 

Botamos a crema resultade e, con isto, espesaremos a salsa.

Fervemos de novo e deixamos repousar 10-15 minutos. 

E xa estarían listos para comer! 

Agardamos que vos guste a nosa receita dos tradicionais callos! Non sabedes o que nos prestou a elaboración e degustación. Iso si, aínda gardamos unhas fiambreiras co sobrante no conxelador. 

O que si, sempre nos chamou a atención que os callos son un prato benquerido mais ao mesmo tempo afastado de todo tipo de espazos gourmet, delicatessen e demais. Ten unha presenza humilde que parece que o afasta do luxo cando que realmente supón un manxar difícil de equiparar. 

Ben, agardamos que lle tiredes proveito e que aprecedes tanto esta receita como nós o facemos. Para nós, ouro en prato fondo :-) Aperta, bolboreteir@s e moitísimo ánimo!