martes, 2 de agosto de 2016

Bolboreteando con... Merchi Rodal

Hai semanas que son ben especiais e esta é unha delas. Por que? Pois porque temos un novo artigo para a nosa sección preferida, Bolboreteando con. Mais non só iso. A persoa que nos acompaña está ligada directamente ao mundo da cociña e é para nós desde hai uns anos unha referente. Estamos a falar de Merchi Rodal, a reposteira do programa Larpeiros da TVG e unha das persoas que máis nos ten inspirado na elaboración de receitas desde que comezamos con Bolboretas no bandullo, converténdose os seus libros en básicos da nosa biblioteca.
A de hoxe é a primeira colaboración dunha protagonista gastronómica e por isto cremos que é moi proveitosa para aprendermos dela e para desfrutarmos desta conversa.
Merchi Rodal naceu en Cangas cando os 80 se aproximaban, no ano 79. A pesar de que a súa formación non foi nun primeiro momento pola liña da gastronomía, si estivo achegado a ela cunha familia cociñeira tanto por avós como por pais, que foron levando un negocio familiar que xa vai pola terceira xeración. O restaurante “A de Mallo”, en Cangas, era unha perfecta mostra das virtudes entre fogóns dos antecesores de Merchi, onde contaban cunha materia prima espectacular.
Con todo, Merchi Rodal licenciouse en Ciencias do Mar e Técnico Superior en Cultivos Mariños o que confirmaba a súa paixón polo mar que sempre a rodeou. Xa se aproximou á cociña no Hostal e Apartamentos Rodeiramar 2A, do que é xerente, e onde practicaba con biscoitos e outras lambetadas nos almorzos. Con todo, a súa dedicación exclusiva á cociña veu por un vídeo en rede da cocción dunha centola, que acadou moito éxito e que lle deu a oportunidade de comezar a participar no programa “Larpeiros” e que a levou a continuar formándose no ámbito da panadaría e respostaría.
Comezou con colaboracións, mais acabou por se tornar imprescindíbel en “Larpeiros” cun toque de dozura non só presente nas receitas e que nos captura moi preto da pantalla. Este éxito reflíctese tamén na publicación de dous libros xa consagrados como un dos máis vendidos nas librarías galegas. En 2013 chegou da man de Galaxia “As lambetadas de larpeiros”, libro de cociña máis vendido nese ano con máis de 10000 exemplares. A finais de 2015 saíu á venda o segundo, “Novas lambetadas dunha larpeira feliz”, na liña do primeiro mais cun aroma aínda de maior ledicia debido á chegada do seu pequeno, Leo. Ambos os dous presentan a base da tradición galega e a experimentación dunha persoa que adora argallar e probar novas cousas na cociña. 
Sentímonos moi identificados co labor de Merchi pois consideramos que fai unha achega fundamental ao idioma a través da influencia fundamental da TV e admirámola moitísimo polas dotes culinarias e por ese espírito sempre optimista e feliz que contaxia a quen está vendo ou lendo as súas receitas. Queremos agradecerlle inmensamente a súa colaboración nuns momentos en que o tempo libre non é moito e parabenizala por todo o traballo a prol da lingua no ámbito gastronómico. Mil grazas, Merchi e benvida a Bolboretas no bandullo. 

  • Se hai algo que chama a atención nas receitas de Merchi Rodal, é a ledicia coa que nolas transmite. De feito, ben significativo é o título do seu último libro “Novas lambetadas dunha larpeira feliz”. Sempre asociaches a gastronomía a este estado de ánimo? 
    • Dende que teño memoria, na miña casa sempre se relacionou a comida con festas, celebracións, sobremesas con amigos. Sempre con sorrisos e con ledicia. 
    • No primeiro libro aparece recollida esta teoría con unha frase que o resume a miña forma de pensar: -cociñar, e en especial doces, é unha maneira feliz de pensar nas persoas as que queres. Se cociñas pensando nas caras que porán os teus seres queridos, é moito máis doado. Digamos que así deixa de ser un traballo.
  • Alén de felicidade, que supón para ti a cociña?
    • Pois dende que comezou a miña andaina na familia dos Larpeiros, a cociña converteuse tamén nunha responsabilidade. Ao sair ante tantas persoas todas as semanas, sentía que debía ampliar a miña formación profesional neste campo, porque era nula. 
    • Ata ese momento a miña carreira profesional desenvolveuse relacionada ao mar. Son licenciada en Ciencias do Mar e Técnico en Cultivos Mariños. Estiven facendo prácticas na Universidade de Gent (Bélxica) e traballando nun centro de Investigacións Mariñas, dependente da Xunta de Galicia.
      Ao chegar a Larpeiros, comencei a miña formación en panadería e pastelería, para que todas as lambetadas que saen nos programas, e nos meus libros, sexan cada día mellores.
  • Sabemos que vives momentos de máxima felicidade despois do nacemento, hai ben poucos meses, do teu fillo. Ten afectado isto aos teus hábitos cociñeiros?
    • Pois a verdade e que si que afecta moito. E practicamente imposible ter dúas horas libres nalgún momento do día, para desenvolver algunha lambetada nova.
      Agora teño que ir por partes e de cando en vez apagar a batedora, e deixar o amoado a medias, porque Leo me reclama. Ás veces tamén cociño con Leo nos brazos.
  • Unha das nosas preguntas favoritas. Cal é a madalena de Proust de Merchi? Ese sabor que te transporta a tempos da infancia…
    • Esa é unha pregunta sinxela: Pois o roscón feito con ovos da casa e aroma de anís.
  • No teu caso, xa intuímos a preferencia entre salgado e doce. Ti es das que sempre deixa sitio para a sobremesa? Ou comes sen pensar no que vén despois?
    • A verdade é que como sen pensar o que vén despois e ás veces casi non deixo sitio, pero si sei que a sobremesa vai valer a pena, non me da chegado o momento.
  • As túas receitas evidencian coñecemento da tradición galega. Cres que esta é fundamental para a innovación na liña gastronómica dos últimos anos ou debe estar afastada.
    • Para poder innovar, coido que é fundamental coñecer a tradición. A cociña divertida pero tradicional paréceme a máis axeitada. En Galicia temos unha cociña marcada pola calidade dos produtos que temos, e os nosos padais están acostumados a eses sabores. De pronto paréceme difícil cambialos de golpe, pero si veo axeitado adornalos con técnicas ou presentacións diferentes.
  • Supomos que será difícil escoller, mais… desfrutar máis preparando un bo prato ou degustándoo?
    • Esta pregunta tamén e sinxela de respostar, porque me encanta cociñar e despois papalo todo cos amigos e a familia e rematar con unha boa sobremesa.
  • En que medida cres que é relevante para a lingua galega que exista un programa televisivo de éxito como Larpeiros e uns libros como os teus e os de Benigno Campos de numerosas edicións?
    • Para a lingua galega é unha marabilla Larpeiros, pero tamén os libros escritos en galego. Cando empecei en Larpeiros tiven que voltar a estudar galego, porque moitos procesos da cociña, ingredentes e foitas non sabía como se chamaban. Palabras como amorodos, béveras, amoado, tormentelo, alfábega, amoras, lévedo, apupos e moitas máis non entraban dentro do meu vocabulario.
      Nos meus libros tamén plasmei receitas típicas, que si non quedasen escritas, perderíanse cando a xente que sabe facelas xa non estea con nós. Digamos que a sabiduría popular perdurará máis tempo.
      Sen Larpeiros e todo o que conleva, a Lingua e a cultura gastronómica galega, perdería o mellor axudante que tivo nos últimos tempos.
  • Falando de Larpeiros… serías capaz de configurar un menú estrela tirando das receitas realizadas nalgún momento polos integrantes do programa?
    • Comezamos con unha ensaladiña de Lola, para xa despois pasar ao primeiro e único prato, que xa sabedes que en Larpeiros somos de prato grande, que sería un rodaballo guisado. Un guiso típico galego con un bo rustrido, a base de cebola, pemento, allo, chícharos e unhas pataquiñas. A sobremesa sería un pastel de ameixas vermellas, que é unha maneira perfecta de aproveitar a froita de tempada, porque neste caso, leva máis de un kilo de froita.
    • A receita é moi sinxela, porque se fai un pequeno amoado que se verte nun molde redondo, e por riba leva as ameixas cortadas en cuartos e colocadas de forma concéntrica. Queda moi resultona.
  • Ben é claro que moitas das persoas que adoramos a cociña presentamos claras influencias das avoas ou nais, que son as que asumiron tradicionalmente este labor na casa. No teu caso, e con esa tendencia á repostaría, tamén son manifestas as influencias familiares? Que outras persoas teñen marcado o teu estilo gastronómico?
O primeiro de todos é Xosé Cermeño o director de Larpeiros, porque coido que pouca xente en Galicia saberá tanto de gastronomía coma el. Os meus avós nos anos 60 xa tiveron un restaurante e a miña nai fai uns flans que quitan o hipo. Meu pai tamén é moi bo cociñeiro, pero decántase máis polo salgado. Unha persoa que me marcou moito, e do que aprendín moitísimo do meu profe, o maestro panadeiro e reposteiro José Pereira de Aproinpa.
  • Ben, e xa para ir rematando… unha outra pregunta que adoitamos preparar e que nos encanta. Unha larpeirada coa que presentar Galiza a quen chegue e desexe contactar con ela a través do padal?
    • Voume quedar con unhas filloas recheas de queixo do Cebreiro e Mel de Galicia. Quen as probe queda namorado.

Galletas de caramelo e mel

Riquísimas galletas que fan as delicias de nenos e maiores!

Ingredientes:

  • 250g fariña
  • 1/2 sobre levedo
  • 100g manteiga en pomada
  • 100g azucre
  • 125g mel
  • 1/2 cullerada canela en po
  • Vainilla
  • 1/2 cullerada de bicarbonato
  • Un chisco de sal
  • Caramelos de cristal de cores

Pasos:

Para facer a masa das galletas, mesturamos primeiro os ingredientes secos cos aromáticos: a fariña, o lévedo, o bicarbonato, o sal, a canela e a vainilla, e reservamos.
Noutro recipiente imos batendo co batedor de variñas a manteiga, que debe estar brandiña, co azucre. Engadimos tamén o mel. Cando teñamos a mestura homoxénea, engadimos aos poucos os ingredientes secos.
Rematamos traballando a masa coas mans e facemos unha bola que levamos á neveira, envolta nun film de cociña, durante media hora, para que endureza un pouco co frío.


Pasada esa media hora, esparexemos un pouco fariña sobre a mesa e estiramos a masa, que estará fría, coa axuda do rolo.
Usaremos 2 cortapastas de igual forma e diferente tamaño para cortar a masa.
Picamos os caramelos, e recheamos os ocos das galletas. No forno o caramelo derretirase e fará un efecto "vidrieira" que queda moi bonito.


Colocamos un papel de forno sobre a placa do forno e distribuímos as galletas.


Co forno xa quente, enfornamos uns 8 ou 10 minutos a 180 graos.


Millóns de grazas, Merchi, pola fabulosa entrevista que nos deixas e por nos abrir o apetito cunhas galletas tan apetitosas que non habemos tardar en recrear. Ao igual que na vida e no teu traballo diario, en Bolboretas no bandullo deixas moitísima ledicia e dozura. 
Estamos contentísimos con esta última colaboración en Bolboreteando e agardamos que desfrutedes das palabras e consellos de Merchi Rodal tanto coma nós. Grazas a vós tamén por estardes sempre aí. Apertas ben fortes para tod@s!

2 comentarios:

  1. que buena entrevista ! siempre me gustó Merchi Rodal pero desde ahora la conozco mucho mejor! gracias por compartirla, biquiños

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Moitísimas grazas! A nós tamén nos gustou sempre e desde que tivemos a oportunidade de coñecela persoalmente, moito máis. É unha rapaza encantadora!
      Un bicoo!

      Eliminar